Vanaf heden ben ik Feministe

Als heel Nederland klaar is met een onderwerp begin ik net een mening te krijgen. Het is de aard van het beestje. Ik ben altijd van de nuance. Van de gedachte achter de gedachte, zeg maar.

Maar nu heb ik het al een maand te kwaad. Als ik er één had trok ik hem vandaag aan: een paarse tuinbroek.

Maar ik heb er geen. Nooit een gehad. Net zomin als ik mezelf ooit feministe heb genoemd.

Feministe?

Die geuzennaam was voor de echte die hards, de kanjers die in 1917 het vrouwenkiesrecht binnensleepten.

Die was voor mijn docente Frans, die als eerste een pantalon aan trok naar school en door de rector als een kind naar huis werd gestuurd.

Die was voor de heldinnen die voor abortus demonstreerden. Voor de vrouwen die verkrachting binnen het huwelijk strafbaar lieten stellen. Voor Aletta Jacobs, die als eerste vrouw aan de universiteit de hoon van de maatschappij doorstond. Ik kon het niet maken mezelf feministe te noemen.

Jawel, ik verslond wel alle boeken van schrijfsters die er toe doen, was verkoopster in de vrouwenboekhandel, leefde innig mee met de derde feministische golf, redigeerde voor de vrouwenuniversiteit, genoot van de handelingsvrijheid die me dagelijks ten deel viel. Maar toch: voor de echten kon ik alleen maar heel veel respect hebben.

'Daar heb ik helemaal niks mee, echt niet'

En ineens, vorige maand, vond ik mezelf terug in een gezelschap van Zeer Intelligente en Aardige Vrouwen uit de uitgeverswereld. Zij doen de marketing voor vrouwelijke auteurs. Ze tellen hoeveel vrouwelijke schrijfsters er op een evenement zijn uitgenodigd en stellen vast dat het weer niet in balans is. Ze zetten vrouwelijke auteurs in de schijnwerpers. En toch zeggen ze haastig, als je het ze vraagt: 'Ik ben geen feminist hoor, daar heb ik dus helemaal niks mee! Helemaal niks, echt niet!'

En er laaide woede in mij op: ouderwetse woede.

Gister las ik op Tzum een artikel over een Opzij-onderzoek naar de verhouding gerecenseerde boeken van vrouwelijke en mannelijke auteurs. En zoals Opzij al zegt, het is geen nieuws: Slechts 27% van de literaire recensies in de dagbladen betreft boeken van vrouwelijke auteurs. Terwijl vrouwen net zoveel boeken schrijven als mannen. Tzum erkent het nog bonter te maken met maar 21% maar zegt gelukkig het zich te gaan aantrekken. Let's hope so.

Leuk rokje

Ach. De voorbeelden zijn talloos. Ik was altijd van de nuance, maar nu even niet. 'Er niks mee hebben', wat een gebrek aan rechtvaardigheid. Wat een gebrek aan historisch besef.

Ik heb vandaag een heel leuk rokje aan, maar ook zonder tuinbroek ben ik vanaf heden officieel Feministe. Als eerbetoon aan alle vrouwen die hun ziel en zaligheid, en niet zelden een deel van hun leven, hebben gegeven om te bevechten waar wij nu van genieten.

Maar we zijn nog niet klaar.

Bekijk hier de resultaten die feministen voor ons behaalden, als je werkelijk geen historisch besef hebt.

___
Link naar mijn site: Heleen Bosma